“Aile şirketleri Japonya’da 30 bin, Türkiye’de yalnızca 30”

Beykozlu

New member
İstanbul Ticaret Odası (İTO) Lideri Şekib Avdagiç, 100 yılı deviren aile şirketi sayısı Japonya’da 30 bin iken niye Türkiye’de 30’ sorusuna yalnızca yanıt aramadıklarını belirterek, “Yapılması gerekenlere işaret ediyoruz. Aile şirketlerinin iç krizlerde yıkılmamasının ilacı his ile mantığı, unsur ile manayı birleştirmek.” dedi.

Şekib Avdagiç, İTO’nun yayımladığı “Soru ve Karşılıklarla Aile Şirketleri: Aile Şirketleri için En Çok Merak Edilen 210 Soru ve 210 Cevap” kitabının İTO Eminönü Merkez Binası’ndaki tanıtım toplantısında yaptığı açıklamada, ailenin toplumun, aile şirketlerinin de iktisadın yapı taşı olduğunu belirterek, aile yapısının ekonomik açıdan ayıran değil, birleştiren bir paha olması gerektiğini tabir etti.

Aile şirketlerinin toplumsal refahın yaygınlaşmasının en kıymetli aracı olduğu üzere ekonomik kalkınmanın da önemli taşıyıcısı olduğuna dikkati çeken Avdagiç, “Biz, ‘100 yılı deviren aile şirketi sayısı Japonya’da 30 bin iken niye Türkiye’de 30’ sorusuna yalnızca karşılık aramıyoruz. Yapılması gerekenlere işaret ediyoruz. Aile şirketlerinin iç krizlerde yıkılmamasının ilacı, his ile mantığı, unsur ile manayı birleştirmek. Bu ise kültürel kodlarımızda, ahlaki değerlerimizde gizli.” diye konuştu.

Avdagiç, Türk aile şirketlerini Türkiye’nin kendi kültürel kodlarıyla, kendine mahsus zayıflıklar ve üstünlüklerle ele alarak, daha âlâ bir işleyişe ışık tutmayı amaçladıklarını söylemiş oldu.

kuvvetli bir ekonomik geleceğin aile şirketlerini kuvvetli ve parçalanmaz bir biçimde tutmakla mümkün olacağını vurgulayan Avdagiç, “Aile şirketlerinin sağlıklı halde işlemesi, külçeşidini kurumsal kültüre dönüştürme kabiliyetine sahip olması, bizim ekonomik selametimiz için fazlaca kıymetlidir.” sözünü kullandı.

Avdagiç, aile şirketlerinin iktisadın, ötürüsıyla ülkenin geleceği için büyük bir nazaranvi daha olduğunu belirterek, şunları kaydetti:

“Aile şirketleri, aileden çıkan kurucu önderin vizyonerliğinde faaliyetini sürdürdüğünde büyük şirketlerin ve holdinglerin doğduğu verimli bir kaynaktır. Ülkemizdeki bütün büyük kümelerin mütevazı bir aile şirketi formunda başladıklarını biliyoruz. Lakin Türkiye’nin gururu olmayı, fakat kurumsallaşmayı başarabilen aile şirketleri yakalamışlardır. Kitapta yer alan 210 sorunun karşılığı bize gösteriyor ki aile şirketleri toplumun aynasıdır. Sözgelimi aile şirketlerini dinamitleyen, kısa müddette dağılmasına sebep olan etkenin, kurum kültürü yerine ‘ben’ kültürü olduğunu fark ediyoruz. Bunun temelinde de aslında kaybettiğimiz kimi pahaların bulunduğunu söyleyebiliriz.”

– “100 aile şirketinden yalnızca 4-5’i üçüncü jenerasyona geçebiliyor”

Kitabın muharriri Dr. İlhami Fındıkçı ise Türkiye’de her 100 aile şirketinden yalnızca 20’si ikinci nesle, yalnızca 4-5’inin de üçüncü jenerasyona geçebildiğini söylemiş oldu.

Aile şirketlerinin önündeki en kıymetli mahzurların aile bağları, bağlantı, kurumsallaşma, liderlik, evre süreci, ekonomik niçinler olduğunu belirten Fındıkçı, “Aile şirketi anayasasının oluşturulması hayati ehemmiyete sahip. Kuruluş ve gelişme sürecinde işte sağlanan muvaffakiyetin sürdürülebilir hale gelmesi için işletmede öndere bağımlı iş odaklı yapının dönüşmesi gerekiyor.” sözlerini kullandı.

Fındıkçı, kuralların ve takım ruhunun öne çıktığı, başkan algısının net olduğu, insan odaklı ve kurallı bir yapının temellerinin atılmasının, bu gayeye giden değerli bir başlangıç olduğunu vurguladı.

Aile şirketi önderlerine ve başkan adaylarına bakılırsavler düştüğünü kaydeden Fındıkçı, “Kendisini aile ve işletmedeki herkesten üstün bakılırsan, günün birinde bütün bu varlığı bırakacağını neredeyse unutan, işletmenin sürdürülebilirliğini yalnızca kendi ile hudutlu goren ve benliğiyle savaşta yenik düşen birtakım kurucular, hissedarlar ve aile üyelerinin bu gerçeği görmesi gerekiyor. Bu dönüşümü gerçekleştirmeyenlerin en başta kendileri olmak üzere ailelerine ve aile işletmelerine büyük ziyan verdiğini maalesef iş dünyamızın her noktasında görüyoruz.” diye konuştu.