bencede
New member
Hasret Kara
Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik askeri operasyonu üçüncü gününe girdi. Rus güçlerinin başşehir Kiev’e güzelce yaklaşmasıyla, ülkenden kaçış da hızlandı. Binlerce Ukraynalı komşu ülkelere sığınırken, başka ülkeler de vatandaşlarını tahliye etme eforlarını hızlandırdı.
Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu, “Ukrayna’daki 20 bin vatandaşımızın 16 binine tek tek ulaştık. Karadan tahliye sürecini başlatıyoruz” açıklaması yaparken, ülkede yaşayan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının tedirginliği de her geçen dakika artıyor.
‘TELEFONUM KESİLİRSE BİLİN Kİ BOMBARDIMAN BAŞLADI’
2 yıldır Ukrayna’nın Harkov kentinde sona 30 kilometre uzaklıkta yaşayan Memleketler arası Devlet Üniversitesi Tıp Fakültesi 1. sınıf öğrencisi Muhammed Enes Erdil, güç durumda olduklarını belirterek acil tahliye talebinde bulundu. Yaşadıklarını Gazete Duvar’a anlatan Erdil, “Görüşme yapabilmek için balkona yahut dışarı çıkmak zorunda kalıyoruz ve bu bölgeler de bizim can güvenliğimiz için dertli. Ben şu an sizinle konuşmak için balkona çıktım. Şayet telefonum kesilirse bilin ki bombardıman başladı” sözlerini kullandı.
Muhammed Enes Erdil
‘BİRBİRİMİZDEN KOPMAMAK İÇİN TEK ODADA 7 KİŞİ KALIYORUZ’
Marketlerde besin eseri ve su kalmadığını belirten Erdil, uzun kuyruklarda beklediklerini, ATM’lerden para çekemediklerini anlattı: “Bugün biraz alışveriş yapabildik fakat marketler boş. Birbirlerimizden kopmamak için 7 arkadaş 1+0 meskende kalıyoruz. Bayan arkadaşlarımızın durumu daha makus. Biz şu an tıpkı meskenin ortasında 7 bireyiz ve birbirimize bir biçimde dayanak olabiliyoruz. Lakin biroldukça bayan arkadaşımız meskenlerinde mahsur kalmış durumda. Dün konuştuğum bir bayan arkadaşımın konutunun 50 metre yakınına bir bomba düştü.”
‘BİZİ SIĞINAKLARA ALMAYI PEK TERCİH ETMİYORLAR’
Ukrayna halkının silahlanmaya başladığını lisana getiren tıp öğrencisi Erdil şu biçimde devam etti: “Bize ‘güvenli bölgelere gidin’ diyorlar. İnançlı bölge olarak metrolar, bodrum katları ve yer altı sığınakları var. Lakin yer altı sığınaklarına genelde Ukraynalılar gidiyor. Bizi almayı pek tercih etmiyorlar. Halkın silahlanması bizi bir açıdan korkutuyor. Şu an çabucak her insanın üzerinde silah var. Biriyle münakaşa kararı bile kurşun yiyebiliriz. Garanti yok. Sonuçta biz burada Türk vatandaşıyız, burası Türkiye değil. Bize her türlü muameleyi uygulayabilirler. Zira bizi koruyabilecek kimse yok. Hakikaten meskenden çıkamıyoruz. Metro istasyonuna sığınıp Ukraynalılar tarafınca, dışlanan arkadaşlarımız olmuş. Bunları duyduk ne kadar doğruluğu var bilmiyorum…
‘BOMBA SESLERİYLE İRKİLEREK UYANIYORUZ’
Çok sıkıntı bir müddetç geçiriyoruz. Barış sağlansa dahi Ukrayna’da dönmeyeceğim. Çok makus şeyler yaşadım ve epey yıprandım. Ben Allah müsaade verir, Türkiye’ye gelirsem, çabucak ruhsal takviye alacağım. Zira uyuyamıyoruz, ortada yalnızca gözlerimizi dinlendiriyoruz. bu biçimde da bomba sesleriyle irkilerek uyanıyoruz. Burası ömrümde unutamayacağım izler bırakacak. Bunun farkındayım. Bu benim için bu biçimdeyse meskenlerinde yalnız kalan arkadaşlarım için durum daha berbattır diye iddia ediyorum…
Muhammed Enes Erdil, marketlerde besin unsuru ve su kalmadığını anlatıyor.
‘SİVİLLER DE ARTIK ÖLMEYE BAŞLADI’
Ukrayna yetkililerinin ikazları doğrultusunda, gaye olamamak için ışık yakmıyoruz. Sokak lambaları dahil kentte hiç bir ışık yanmıyor. Şu an bölge zifiri karanlık ve sesiz. Sabah belirli aralıklarla, çıkıp telefonumuzu şarj edip temel gereksinimlerimizi karşılayıp tekrar sığınaklara giriyoruz. Şu an sığınakta değiliz. Daima bomba sesleri duyuyoruz, konut sallanıyor. Her 20-25 dakikada bir arka arda 30 saniyelik atışlar oluyor. Bugün Ukrayna’nın lokal medyasından duyduğumuz kadarıyla siviller de artık ölmeye başladı…”
‘KİMSE SESİMİZİ DUYMADI’
“Bir aydır Türkiye’ye sesimizi duyuramıyoruz. Kimsenin dikkatini çekemedik” diyen Muhammed Enes Erdil, taleplerini de şöyleki anlattı: “Bir aydır tahliye için yalvarıyoruz. Zira biroldukça ülke, bu ülkeden vatandaşlarını çekti. Bizim konsolosluğumuz yalnızca ‘önemli bir niçininiz yoksa ülkenin doğusunda bulunmayın’ dedi. Okul da ‘eğer giderseniz kaydınız silinir, yaptırım uygulanır’ dedi. Burada kalmak mecburiyetindeydik. Biz bir aydır uğraşıyoruz lakin kimse sesimizi duymadı. Ta ki savaş başlayana kadar. Konsolosluk bugüne kadar bize yalnızca inançlı bölgelerde beklememiz gerektiğini söylemiş oldu. Zira hava alanı kapalıydı. Konsolosluk gorevlilerimiz bizimle irtibatta. Onlara da teşekkür ediyoruz. Zira şu an onların da can güvenliği tehlikede. Buna karşın daima bizimle bağlantı halinde olup bizim için çalışıyorlar. Bugün aldığımız hoş haberler sonucunda, başşehir Kiev’den iki otobüs karayoluyla tahliye çalışmalarına başlamış. Şu an bizim bulunduğumuz bölgedeki konsolosluğumuz, bizimle irtibata geçti. Arkadaşlarımızın ayrıntılarını toparlıyoruz. Bizim kentimizden de en kısa vakitte tahliye süreçleri başlayacak. Bu da azamî 2-3 gün ortasında olur diye umuyorum. Zira nitekim dayanacak gücümüz kalmadı.
‘TAHLİYE İÇİN YALVARIYORUZ’
Bizim hakikaten artık buradan tahliye edilmemiz lazım. Devlet büyüklerimizin, bizi tahliye etmek için çalıştığının farkındayız ancak süreç ne kadar çabuk olursa bizim için o kadar güzel olacak. Zira her geçen gün mental açıdan daha da berbata gidiyoruz, kendimizi âlâ hissetmiyoruz. Bizi tahliye etmeleri konusunda artık sahiden yalvarıyoruz. Bunun dışında, bir öteki davetimiz da eğitim açısından. Şu an eğitime dair burada hiç bir şey yok. Biz emek sarf ederek buralara kadar geldik. Eğitimimize nasıl devam edeceğiz? Bu hususta da Türkiye’deki üniversitelere geçişimizi sağlayabilirler. Bizim şu an hem savaş kaygımız tıpkı vakitte gelecek korkumuz var. yıllardır emek veriyoruz, bunun boşa düşmesini istemiyoruz. Öncelikle can güvenliğimizi ondan sonrasında da Türkiye’de eğitimizin garanti altına alınmasını istiyoruz.”
Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik askeri operasyonu üçüncü gününe girdi. Rus güçlerinin başşehir Kiev’e güzelce yaklaşmasıyla, ülkenden kaçış da hızlandı. Binlerce Ukraynalı komşu ülkelere sığınırken, başka ülkeler de vatandaşlarını tahliye etme eforlarını hızlandırdı.
Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu, “Ukrayna’daki 20 bin vatandaşımızın 16 binine tek tek ulaştık. Karadan tahliye sürecini başlatıyoruz” açıklaması yaparken, ülkede yaşayan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının tedirginliği de her geçen dakika artıyor.
‘TELEFONUM KESİLİRSE BİLİN Kİ BOMBARDIMAN BAŞLADI’
2 yıldır Ukrayna’nın Harkov kentinde sona 30 kilometre uzaklıkta yaşayan Memleketler arası Devlet Üniversitesi Tıp Fakültesi 1. sınıf öğrencisi Muhammed Enes Erdil, güç durumda olduklarını belirterek acil tahliye talebinde bulundu. Yaşadıklarını Gazete Duvar’a anlatan Erdil, “Görüşme yapabilmek için balkona yahut dışarı çıkmak zorunda kalıyoruz ve bu bölgeler de bizim can güvenliğimiz için dertli. Ben şu an sizinle konuşmak için balkona çıktım. Şayet telefonum kesilirse bilin ki bombardıman başladı” sözlerini kullandı.
Muhammed Enes Erdil
‘BİRBİRİMİZDEN KOPMAMAK İÇİN TEK ODADA 7 KİŞİ KALIYORUZ’
Marketlerde besin eseri ve su kalmadığını belirten Erdil, uzun kuyruklarda beklediklerini, ATM’lerden para çekemediklerini anlattı: “Bugün biraz alışveriş yapabildik fakat marketler boş. Birbirlerimizden kopmamak için 7 arkadaş 1+0 meskende kalıyoruz. Bayan arkadaşlarımızın durumu daha makus. Biz şu an tıpkı meskenin ortasında 7 bireyiz ve birbirimize bir biçimde dayanak olabiliyoruz. Lakin biroldukça bayan arkadaşımız meskenlerinde mahsur kalmış durumda. Dün konuştuğum bir bayan arkadaşımın konutunun 50 metre yakınına bir bomba düştü.”
‘BİZİ SIĞINAKLARA ALMAYI PEK TERCİH ETMİYORLAR’
Ukrayna halkının silahlanmaya başladığını lisana getiren tıp öğrencisi Erdil şu biçimde devam etti: “Bize ‘güvenli bölgelere gidin’ diyorlar. İnançlı bölge olarak metrolar, bodrum katları ve yer altı sığınakları var. Lakin yer altı sığınaklarına genelde Ukraynalılar gidiyor. Bizi almayı pek tercih etmiyorlar. Halkın silahlanması bizi bir açıdan korkutuyor. Şu an çabucak her insanın üzerinde silah var. Biriyle münakaşa kararı bile kurşun yiyebiliriz. Garanti yok. Sonuçta biz burada Türk vatandaşıyız, burası Türkiye değil. Bize her türlü muameleyi uygulayabilirler. Zira bizi koruyabilecek kimse yok. Hakikaten meskenden çıkamıyoruz. Metro istasyonuna sığınıp Ukraynalılar tarafınca, dışlanan arkadaşlarımız olmuş. Bunları duyduk ne kadar doğruluğu var bilmiyorum…
‘BOMBA SESLERİYLE İRKİLEREK UYANIYORUZ’
Çok sıkıntı bir müddetç geçiriyoruz. Barış sağlansa dahi Ukrayna’da dönmeyeceğim. Çok makus şeyler yaşadım ve epey yıprandım. Ben Allah müsaade verir, Türkiye’ye gelirsem, çabucak ruhsal takviye alacağım. Zira uyuyamıyoruz, ortada yalnızca gözlerimizi dinlendiriyoruz. bu biçimde da bomba sesleriyle irkilerek uyanıyoruz. Burası ömrümde unutamayacağım izler bırakacak. Bunun farkındayım. Bu benim için bu biçimdeyse meskenlerinde yalnız kalan arkadaşlarım için durum daha berbattır diye iddia ediyorum…
Muhammed Enes Erdil, marketlerde besin unsuru ve su kalmadığını anlatıyor.
‘SİVİLLER DE ARTIK ÖLMEYE BAŞLADI’
Ukrayna yetkililerinin ikazları doğrultusunda, gaye olamamak için ışık yakmıyoruz. Sokak lambaları dahil kentte hiç bir ışık yanmıyor. Şu an bölge zifiri karanlık ve sesiz. Sabah belirli aralıklarla, çıkıp telefonumuzu şarj edip temel gereksinimlerimizi karşılayıp tekrar sığınaklara giriyoruz. Şu an sığınakta değiliz. Daima bomba sesleri duyuyoruz, konut sallanıyor. Her 20-25 dakikada bir arka arda 30 saniyelik atışlar oluyor. Bugün Ukrayna’nın lokal medyasından duyduğumuz kadarıyla siviller de artık ölmeye başladı…”
‘KİMSE SESİMİZİ DUYMADI’
“Bir aydır Türkiye’ye sesimizi duyuramıyoruz. Kimsenin dikkatini çekemedik” diyen Muhammed Enes Erdil, taleplerini de şöyleki anlattı: “Bir aydır tahliye için yalvarıyoruz. Zira biroldukça ülke, bu ülkeden vatandaşlarını çekti. Bizim konsolosluğumuz yalnızca ‘önemli bir niçininiz yoksa ülkenin doğusunda bulunmayın’ dedi. Okul da ‘eğer giderseniz kaydınız silinir, yaptırım uygulanır’ dedi. Burada kalmak mecburiyetindeydik. Biz bir aydır uğraşıyoruz lakin kimse sesimizi duymadı. Ta ki savaş başlayana kadar. Konsolosluk bugüne kadar bize yalnızca inançlı bölgelerde beklememiz gerektiğini söylemiş oldu. Zira hava alanı kapalıydı. Konsolosluk gorevlilerimiz bizimle irtibatta. Onlara da teşekkür ediyoruz. Zira şu an onların da can güvenliği tehlikede. Buna karşın daima bizimle bağlantı halinde olup bizim için çalışıyorlar. Bugün aldığımız hoş haberler sonucunda, başşehir Kiev’den iki otobüs karayoluyla tahliye çalışmalarına başlamış. Şu an bizim bulunduğumuz bölgedeki konsolosluğumuz, bizimle irtibata geçti. Arkadaşlarımızın ayrıntılarını toparlıyoruz. Bizim kentimizden de en kısa vakitte tahliye süreçleri başlayacak. Bu da azamî 2-3 gün ortasında olur diye umuyorum. Zira nitekim dayanacak gücümüz kalmadı.
‘TAHLİYE İÇİN YALVARIYORUZ’
Bizim hakikaten artık buradan tahliye edilmemiz lazım. Devlet büyüklerimizin, bizi tahliye etmek için çalıştığının farkındayız ancak süreç ne kadar çabuk olursa bizim için o kadar güzel olacak. Zira her geçen gün mental açıdan daha da berbata gidiyoruz, kendimizi âlâ hissetmiyoruz. Bizi tahliye etmeleri konusunda artık sahiden yalvarıyoruz. Bunun dışında, bir öteki davetimiz da eğitim açısından. Şu an eğitime dair burada hiç bir şey yok. Biz emek sarf ederek buralara kadar geldik. Eğitimimize nasıl devam edeceğiz? Bu hususta da Türkiye’deki üniversitelere geçişimizi sağlayabilirler. Bizim şu an hem savaş kaygımız tıpkı vakitte gelecek korkumuz var. yıllardır emek veriyoruz, bunun boşa düşmesini istemiyoruz. Öncelikle can güvenliğimizi ondan sonrasında da Türkiye’de eğitimizin garanti altına alınmasını istiyoruz.”