bencede
New member
Hazal Yalın
Bu hafta da seçkimizde her biri başka bahiste dört yazı var.
D. Migunov İzvestiya’da G7 ülkelerinin Rusya’ya petrol tavan fiyatı getirme teşebbüsleri üzerinde duruyor. Dikkat cazibeli noktaların altını çiziyor; bunların tahminen de en değişiklerinden biri, BAE önlerinde demirlemiş Rusya petrolü yüklü tankere gönderme yaparak bu ülkelerin tahminen de Ural ve Brent petrollerini karıştırarak sattıklarını yazması ise, oburu de Türkiye’nin Rusya’dan petrol ithalatının günde yarım milyon varili aştığını, bunun re-eksport için kullanıldığı imasıyla vurgulaması.
Kommersant’tan A. Ulçenko, Krasnodar krayını bir tıp “case study” olarak ele alarak Rusya’nın hububat ihracatını kıymetlendiriyor. Burada dikkat cazibeli olan, Krasnodar’ın klasik ihracat hacmi düşerken Rusya’nın yaptırım kuvvetliklerine karşın hububat ihracatını neredeyse korumuş olması.
Şimdiye kadar çoklukla liberal, sol ve devletçi kısımların yazılarını çevirdim, fakat açıkça gerici ve antikomünist görüşler gölgede kaldı. Bu hafta onlara bir örnek bulacaksınız: ülkenin en epey izlenen televizyon kanallarından Ren TV’nin internet sitesinde İgor Druz imzasıyla çıkan makale, Ukrayna SSC’nin kuruluşuyla ilgili uzunca bir tarih tartışmasının akabinde Ekim Devrimi’ni Rusya’yı bölmekle suçluyor. Ben daha evvel “Anayasa, tarih, gelecek” başlığı altında Rusya Anayasa Mahkemesi’nin dört yeni bölgenin federasyona katılmasını onayladığı sonucu tartışırken bu tartışmaya dair değerli evraklardan kelam etmiştim; Druz’un yazısında da kimi kıymetli evraklar var, fakat çeviride bunlar yerine suçlamayla ve Ekim İhtilali ve dünya komünist hareketinin sol liberalizmle birebir kefeye konulduğu satırlarla yetineceğim. Bu vesileyle yazıdan beni haberdar eden okurum Sergen S.’a da teşekkür ederim.
Vzglyad ise bizde niçinse göz gerisi edilen epeyce kıymetli bir olayı not ediyor: Rusya Güvenlik Kurulu Sekreteri Nikolay Patruşev’in Tahran ziyareti. Vzglyad’ın görüştüğü K. Semyonov, Tahran ile Moskova içindeki dış ticaret hacminin Türkiye ile karşılaştırılamayacak kadar dar olduğunu kabul ediyor, tıpkı vakitte geleceğe dönük bir perspektif olarak kıymetlendiriyor.
‘Türkiye’ye petrol ihracatı günde yarım milyon varili aştı’
Tavan fiyatta en değişik olan şey, ne düzeyde olacağının belirlenmemiş olması. Bununla ilgili karar hâlâ alınmadı. Evvelce 40-60 dolardan kelam ediliyordu; ekim ayında ABD Maliye Bakanı J. Yellen 60 doları referans olarak andı. Bu gösterge fazlaca şeyi tayin edecek. Rusya petrolünde bu yıl Brent markasına nazaran 15-35 dolar kadar indirimler yapıldı. Rusya petrol bölümüne karşı yeni yaptırımlar ilan edilmesi halinde dünya meblağlarının ve bununla birlikte indirim ölçülerinin da yükseleceği düşünülmeli. ötürüsıyla, gerçek indirimli fiyatlarla konulmuş tavan fiyatlar içindeki farkın pek manalı olmayacağı bir tablo ortaya çıkabilir. …
Rusya idaresi, tavan fiyatı destekleyen devletlere hammadde satmayacağını biroldukca kez deklare etti. Ancak Rusya’nın Avrupa’ya ihracatı da büyük bir süratle azalıyor. Bu, mart ayında günlük 1,6 milyon varilken temmuzda 1 milyon varile, ekimde ise 600 bin varile düştü. Buna karşılık yalnızca Çin ve Hindistan’a değil Türkiye’ye ihracat da süratle arttı; toplamda neredeyse iki buçuk kat. Türkiye’ye petrol ticareti hacmi ise günde yarım milyon varilden üst çıkarak üç kat artmış oldu. Lakin bütün bu petrolün iç tüketime gittiğine dair kuşkular var.
İran Körfezi’ndeki durum da emsal bir nitelik gösteriyor. Geçen hafta BAE önlerinde yarım milyon varil Rusya petrolü taşıyan bir tanker demirledi. Bu petrolün Körfez ülkelerine iç tüketim için ihraç edildiği, yerli üretimin ise dış pazara gittiği bir durum kelam konusu olabilir. Ayrıyeten iki farklı petrol markasının karıştırılıyor olması da mümkün, çünkü bu yapıldıktan daha sonra menşeini tespit etmek mümkün olmaz (şu anda Avrupa’nın her yerinde bu sistem uygulanıyor). … (D. Migunov / İzvestiya, 11 Kasım)
‘Temmuz-ekim periyodunda Rusya’nın hububat ihracatı 18 milyon ton’
Rusya’nın hububat ihracatı, 2022-23 tarım yılının başından beri (1 Temmuz’da başlar) 17,995 milyon ton oldu. Hububat İhracatçıları Birliği’nin toplumsal hesaplarındaki bilgilere nazaran bu, toplamda geçen yılın tıpkı periyodunda 18,268 milyon ton ihracata nazaran yüzde 1,5 gerileme manasına geliyor. Öte yandan bu yıl temmuz-ekim periyodunda buğday ihracatı da geçen yılın 15,596 milyon tonuna karşılık yüzde 3,5 düşerek 15,036 milyon ton oldu.
Hububat İhracatçıları Birliği daha evvel Rusya’dan buğday ihracatının temmuz-ekim periyodunda geçen yılın tıpkı periyoduna bakılırsa yüzde 20 azalacağını değerlendirmişti. İhracatın düşme niçinleri içinde hububat ödemesinde, ticari kredi sağlanmasında, gemi kiralanmasında ve sigortalamada sorunlardan öbür ticari ihtilaflar da var. …
Krasnodar krayı vali yardımcısı Andrey Korobka eylül ayında bölgenin hububat ihracatının geçen yıla bakılırsa yarı yarıya (1,5 milyon ton) düştüğünü söylemişti. …
Sinergiya Üniversitesi İktisat Teorileri ve Dünya İktisadı Kürsüsü kıdemli öğretim vazifelisi Yuliya Tulupnikova, Güney Rusya’nın büyük hububat bölgelerinin bu yıl hububat ihracatında düşüş sergilediğine dikkat çekiyor. “Krasnodar krayından dünya pazarlarına hububat sevkiyatı yarı yarıya düştü. Fakat ekim ayında Rusya buğdayının ihracatı arttı. Bilhassa Türkiye, Suudi Arabistan, Bangladeş, Mısır, Suriye, Benin, Cezayir’e sevkiyatın arttığı görülüyor. Sevkiyatlar lojistik sorunlara, pahalılaşan deniz navlunlarına ve gemi ve yük sigortalamasındaki kuvvetliklere karşın artıyor.” … (A. Ulçenko / Kommersant, 10 Kasım)
‘Devrim ülkeyi parçaladı’
Soros’un silah arkadaşı, Dünya İktisat Forumu Lideri Klaus Schwab, “Büyük Resetleme” isimli kitabında küreselleşmecilerin eski ulus devletlere karşı ulusüstü yapıları güçlendirme planlarını direkt doğruya itiraf ediyordu:
“Ulus devletin egemenliğini bir biçimde zayıflatan ulusüstü düzeyde kıymetli kararlar alınmalı.”
Demek ki küreselleşmeciliğin iki eli olduğunu söylemek mümkün: sol (komünist) eli ve sağ (liberal) eli.
Devrimden daha sonra ülkemizde olanlara, eski Rusya İmparatorluğu halklarının yaşamakta olduklarına bakarsak ve SSCB başkanlarının özgün metinlerini dikkate alırsak, Sovyetler Birliği’nin dağılması ve eski Sovyet cumhuriyetlerinde günümüzdeki savaşlar hiç de tesadüf değil lakin bu süreçlerin yüzyıllık mimarlarının yüzyıllık çalışmasının planlanmış sonuçları olduğu açıkça ortaya çıkar. 1917 Ekim Devrimi’ne farklı formlarda yaklaşmak mümkündür, lakin onu, neokomünistlerin kıymetli bir kısmının yaptığı üzere Rus yurtseverliğinin büyük bir temaruzu olarak nitelemek düpedüz palavradır. İhtilal Rus olan her şeye dair büsbütün yabancı düşmanı süreçler doğurdu, ülkeyi parçaladı, Rusya İmparatorluğu’nun kırıntılarını acınası sömürgeler olacak biçimde global dünyaya iliştirdi. (İ. Druz / Ren TV, 7 Kasım)
‘Patruşev Tahran’da’
Rusya Güvenlik Kurulu Sekreteri Nikolay Patruşev’in İran önderleriyle görüşmelerini yorumlayan şarkiyatçı Kirill Semyonov, Vzglyad’da şu görüşü bildirdi:
“Günümüz kaidelerinde Moskova ile Tahran içindeki temasları güvenlik alanı da dahil olmak üzere azami düzeyde sürdürmemiz koşuldur. Rusya, batının yaptırımları devam ederken İran’la işbirliğini güçlendirmeyi umuyor; Nikolay Patruşev’in ziyareti üzere ziyaretler de bu istikamette makul bir rol oynuyor. … Günümüzde Rusya ve İran birebir gemide, görüşleri bir fazlaca noktada kesişiyor. …
Tahran ve Riyad içindeki tansiyon artıyor. Moskova bu durumda İran Körfezi’nin bütün devletleriyle verimli işbirliğinin devam etmesinden yana. … Bu da cepheleşmede arabulucu olarak rol oynamak için kusursuz bir fırsat.
Keza, Rusya ve İran’ın muahede yolunda görüşecekleri ve geliştirecekleri şeyler olduğu da açık. Özellikle ekonomik bağlar. Bunların şimdilik olması istenilen düzeyde olmadığı yanlışsız. İki ülke içindeki dış ticaret hacmini örneğin Türkiye ile karşılaştıramayız bile. Nikolay Patruşev’in ziyaretinin ne yazık ki bu istikamette gelişme için bir momentum olamayacağı da yanlışsız. Lakin şayet Rusya ekonomik kalkınma alanında görüşmeler için uzmanlar gönderirse hiç kuşkum yok ki bu, muhakkak sonuçlar doğuracaktır.”
Nikolay Patruşev salı günü, İran Ulusal Güvenlik Kurulu Sekreteri Ali Şamhani’nin davetiyle Tahran’a gitmişti. Patruşev mevkidaşıyla görüşmenin akabinde İran’daki karışıklıklardan batılı istihbarat örgütlerini sorumlu tutmuş ve şu biçimde demişti: “Bu durumu hükümran bir ülkenin iç işlerine açıktan müdahale sayıyoruz.”
Patruşev ayrıyeten, Ukrayna’daki ve Yakındoğu’daki durum da dahil olmak üzere bir dizi milletlerarası sorun üzerine görüş alışverişi yaptıklarını söylemişti.
Patruşev’i çabucak sonrasında İran Devlet Lideri İbrahim Reisi de kabul etmiş, Patruşev bu görüşmenin akabinde Rusya’nın İranla stratejik işbirliğine ulusal güvenliğin sağlanmasında değerli bir öge gözüyle baktığını söylemişti. (A. Zadorojnaya / Vzglyad, 9 Kasım)
Bu hafta da seçkimizde her biri başka bahiste dört yazı var.
D. Migunov İzvestiya’da G7 ülkelerinin Rusya’ya petrol tavan fiyatı getirme teşebbüsleri üzerinde duruyor. Dikkat cazibeli noktaların altını çiziyor; bunların tahminen de en değişiklerinden biri, BAE önlerinde demirlemiş Rusya petrolü yüklü tankere gönderme yaparak bu ülkelerin tahminen de Ural ve Brent petrollerini karıştırarak sattıklarını yazması ise, oburu de Türkiye’nin Rusya’dan petrol ithalatının günde yarım milyon varili aştığını, bunun re-eksport için kullanıldığı imasıyla vurgulaması.
Kommersant’tan A. Ulçenko, Krasnodar krayını bir tıp “case study” olarak ele alarak Rusya’nın hububat ihracatını kıymetlendiriyor. Burada dikkat cazibeli olan, Krasnodar’ın klasik ihracat hacmi düşerken Rusya’nın yaptırım kuvvetliklerine karşın hububat ihracatını neredeyse korumuş olması.
Şimdiye kadar çoklukla liberal, sol ve devletçi kısımların yazılarını çevirdim, fakat açıkça gerici ve antikomünist görüşler gölgede kaldı. Bu hafta onlara bir örnek bulacaksınız: ülkenin en epey izlenen televizyon kanallarından Ren TV’nin internet sitesinde İgor Druz imzasıyla çıkan makale, Ukrayna SSC’nin kuruluşuyla ilgili uzunca bir tarih tartışmasının akabinde Ekim Devrimi’ni Rusya’yı bölmekle suçluyor. Ben daha evvel “Anayasa, tarih, gelecek” başlığı altında Rusya Anayasa Mahkemesi’nin dört yeni bölgenin federasyona katılmasını onayladığı sonucu tartışırken bu tartışmaya dair değerli evraklardan kelam etmiştim; Druz’un yazısında da kimi kıymetli evraklar var, fakat çeviride bunlar yerine suçlamayla ve Ekim İhtilali ve dünya komünist hareketinin sol liberalizmle birebir kefeye konulduğu satırlarla yetineceğim. Bu vesileyle yazıdan beni haberdar eden okurum Sergen S.’a da teşekkür ederim.
Vzglyad ise bizde niçinse göz gerisi edilen epeyce kıymetli bir olayı not ediyor: Rusya Güvenlik Kurulu Sekreteri Nikolay Patruşev’in Tahran ziyareti. Vzglyad’ın görüştüğü K. Semyonov, Tahran ile Moskova içindeki dış ticaret hacminin Türkiye ile karşılaştırılamayacak kadar dar olduğunu kabul ediyor, tıpkı vakitte geleceğe dönük bir perspektif olarak kıymetlendiriyor.
‘Türkiye’ye petrol ihracatı günde yarım milyon varili aştı’
Tavan fiyatta en değişik olan şey, ne düzeyde olacağının belirlenmemiş olması. Bununla ilgili karar hâlâ alınmadı. Evvelce 40-60 dolardan kelam ediliyordu; ekim ayında ABD Maliye Bakanı J. Yellen 60 doları referans olarak andı. Bu gösterge fazlaca şeyi tayin edecek. Rusya petrolünde bu yıl Brent markasına nazaran 15-35 dolar kadar indirimler yapıldı. Rusya petrol bölümüne karşı yeni yaptırımlar ilan edilmesi halinde dünya meblağlarının ve bununla birlikte indirim ölçülerinin da yükseleceği düşünülmeli. ötürüsıyla, gerçek indirimli fiyatlarla konulmuş tavan fiyatlar içindeki farkın pek manalı olmayacağı bir tablo ortaya çıkabilir. …
Rusya idaresi, tavan fiyatı destekleyen devletlere hammadde satmayacağını biroldukca kez deklare etti. Ancak Rusya’nın Avrupa’ya ihracatı da büyük bir süratle azalıyor. Bu, mart ayında günlük 1,6 milyon varilken temmuzda 1 milyon varile, ekimde ise 600 bin varile düştü. Buna karşılık yalnızca Çin ve Hindistan’a değil Türkiye’ye ihracat da süratle arttı; toplamda neredeyse iki buçuk kat. Türkiye’ye petrol ticareti hacmi ise günde yarım milyon varilden üst çıkarak üç kat artmış oldu. Lakin bütün bu petrolün iç tüketime gittiğine dair kuşkular var.
İran Körfezi’ndeki durum da emsal bir nitelik gösteriyor. Geçen hafta BAE önlerinde yarım milyon varil Rusya petrolü taşıyan bir tanker demirledi. Bu petrolün Körfez ülkelerine iç tüketim için ihraç edildiği, yerli üretimin ise dış pazara gittiği bir durum kelam konusu olabilir. Ayrıyeten iki farklı petrol markasının karıştırılıyor olması da mümkün, çünkü bu yapıldıktan daha sonra menşeini tespit etmek mümkün olmaz (şu anda Avrupa’nın her yerinde bu sistem uygulanıyor). … (D. Migunov / İzvestiya, 11 Kasım)
‘Temmuz-ekim periyodunda Rusya’nın hububat ihracatı 18 milyon ton’
Rusya’nın hububat ihracatı, 2022-23 tarım yılının başından beri (1 Temmuz’da başlar) 17,995 milyon ton oldu. Hububat İhracatçıları Birliği’nin toplumsal hesaplarındaki bilgilere nazaran bu, toplamda geçen yılın tıpkı periyodunda 18,268 milyon ton ihracata nazaran yüzde 1,5 gerileme manasına geliyor. Öte yandan bu yıl temmuz-ekim periyodunda buğday ihracatı da geçen yılın 15,596 milyon tonuna karşılık yüzde 3,5 düşerek 15,036 milyon ton oldu.
Hububat İhracatçıları Birliği daha evvel Rusya’dan buğday ihracatının temmuz-ekim periyodunda geçen yılın tıpkı periyoduna bakılırsa yüzde 20 azalacağını değerlendirmişti. İhracatın düşme niçinleri içinde hububat ödemesinde, ticari kredi sağlanmasında, gemi kiralanmasında ve sigortalamada sorunlardan öbür ticari ihtilaflar da var. …
Krasnodar krayı vali yardımcısı Andrey Korobka eylül ayında bölgenin hububat ihracatının geçen yıla bakılırsa yarı yarıya (1,5 milyon ton) düştüğünü söylemişti. …
Sinergiya Üniversitesi İktisat Teorileri ve Dünya İktisadı Kürsüsü kıdemli öğretim vazifelisi Yuliya Tulupnikova, Güney Rusya’nın büyük hububat bölgelerinin bu yıl hububat ihracatında düşüş sergilediğine dikkat çekiyor. “Krasnodar krayından dünya pazarlarına hububat sevkiyatı yarı yarıya düştü. Fakat ekim ayında Rusya buğdayının ihracatı arttı. Bilhassa Türkiye, Suudi Arabistan, Bangladeş, Mısır, Suriye, Benin, Cezayir’e sevkiyatın arttığı görülüyor. Sevkiyatlar lojistik sorunlara, pahalılaşan deniz navlunlarına ve gemi ve yük sigortalamasındaki kuvvetliklere karşın artıyor.” … (A. Ulçenko / Kommersant, 10 Kasım)
‘Devrim ülkeyi parçaladı’
Soros’un silah arkadaşı, Dünya İktisat Forumu Lideri Klaus Schwab, “Büyük Resetleme” isimli kitabında küreselleşmecilerin eski ulus devletlere karşı ulusüstü yapıları güçlendirme planlarını direkt doğruya itiraf ediyordu:
“Ulus devletin egemenliğini bir biçimde zayıflatan ulusüstü düzeyde kıymetli kararlar alınmalı.”
Demek ki küreselleşmeciliğin iki eli olduğunu söylemek mümkün: sol (komünist) eli ve sağ (liberal) eli.
Devrimden daha sonra ülkemizde olanlara, eski Rusya İmparatorluğu halklarının yaşamakta olduklarına bakarsak ve SSCB başkanlarının özgün metinlerini dikkate alırsak, Sovyetler Birliği’nin dağılması ve eski Sovyet cumhuriyetlerinde günümüzdeki savaşlar hiç de tesadüf değil lakin bu süreçlerin yüzyıllık mimarlarının yüzyıllık çalışmasının planlanmış sonuçları olduğu açıkça ortaya çıkar. 1917 Ekim Devrimi’ne farklı formlarda yaklaşmak mümkündür, lakin onu, neokomünistlerin kıymetli bir kısmının yaptığı üzere Rus yurtseverliğinin büyük bir temaruzu olarak nitelemek düpedüz palavradır. İhtilal Rus olan her şeye dair büsbütün yabancı düşmanı süreçler doğurdu, ülkeyi parçaladı, Rusya İmparatorluğu’nun kırıntılarını acınası sömürgeler olacak biçimde global dünyaya iliştirdi. (İ. Druz / Ren TV, 7 Kasım)
‘Patruşev Tahran’da’
Rusya Güvenlik Kurulu Sekreteri Nikolay Patruşev’in İran önderleriyle görüşmelerini yorumlayan şarkiyatçı Kirill Semyonov, Vzglyad’da şu görüşü bildirdi:
“Günümüz kaidelerinde Moskova ile Tahran içindeki temasları güvenlik alanı da dahil olmak üzere azami düzeyde sürdürmemiz koşuldur. Rusya, batının yaptırımları devam ederken İran’la işbirliğini güçlendirmeyi umuyor; Nikolay Patruşev’in ziyareti üzere ziyaretler de bu istikamette makul bir rol oynuyor. … Günümüzde Rusya ve İran birebir gemide, görüşleri bir fazlaca noktada kesişiyor. …
Tahran ve Riyad içindeki tansiyon artıyor. Moskova bu durumda İran Körfezi’nin bütün devletleriyle verimli işbirliğinin devam etmesinden yana. … Bu da cepheleşmede arabulucu olarak rol oynamak için kusursuz bir fırsat.
Keza, Rusya ve İran’ın muahede yolunda görüşecekleri ve geliştirecekleri şeyler olduğu da açık. Özellikle ekonomik bağlar. Bunların şimdilik olması istenilen düzeyde olmadığı yanlışsız. İki ülke içindeki dış ticaret hacmini örneğin Türkiye ile karşılaştıramayız bile. Nikolay Patruşev’in ziyaretinin ne yazık ki bu istikamette gelişme için bir momentum olamayacağı da yanlışsız. Lakin şayet Rusya ekonomik kalkınma alanında görüşmeler için uzmanlar gönderirse hiç kuşkum yok ki bu, muhakkak sonuçlar doğuracaktır.”
Nikolay Patruşev salı günü, İran Ulusal Güvenlik Kurulu Sekreteri Ali Şamhani’nin davetiyle Tahran’a gitmişti. Patruşev mevkidaşıyla görüşmenin akabinde İran’daki karışıklıklardan batılı istihbarat örgütlerini sorumlu tutmuş ve şu biçimde demişti: “Bu durumu hükümran bir ülkenin iç işlerine açıktan müdahale sayıyoruz.”
Patruşev ayrıyeten, Ukrayna’daki ve Yakındoğu’daki durum da dahil olmak üzere bir dizi milletlerarası sorun üzerine görüş alışverişi yaptıklarını söylemişti.
Patruşev’i çabucak sonrasında İran Devlet Lideri İbrahim Reisi de kabul etmiş, Patruşev bu görüşmenin akabinde Rusya’nın İranla stratejik işbirliğine ulusal güvenliğin sağlanmasında değerli bir öge gözüyle baktığını söylemişti. (A. Zadorojnaya / Vzglyad, 9 Kasım)