bencede
New member
Meslektaşları ve arkadaşları Norbert Lichy'yi yalnızca Tanrı vergisi duygulara sahip bir aktör olarak değil, aynı zamanda büyük bir kalbe sahip bir kişi olarak da hatırlıyor. “1987'den beri Bezruč tiyatrosundaydı ve burada geçmiş ve şimdiki kuşakları birbirine bağlayan kişi oydu. Kendisi topluluğun temas noktası ve gençlerin akıl hocasıydı” dedi Petr Bezruč Tiyatrosu sanat yönetmeni Jan Holec.
Norbert Lichy'nin anısını onurlandırmak için tiyatrocular şu anda onun oynadığı bazı oyunları repertuvardan çekiyor. “Henüz henüz çok taze ve nasıl ilerleyeceğimize dair bir plan yapmak için kendimize hafta sonunu veriyoruz. Ne yazık ki bazı insanların ve onlarla birlikte bazı şeylerin de yeri doldurulamaz” diye ekledi Holec.
Moravya ve Silezya Ulusal Tiyatrosu'nun bir üyesi olan Vojtěch Johaník, Lichy'yi kendisinden çok şey öğrendiği bir meslektaşı olarak hatırlıyor. Arkadaşlarının Liché dediği adıyla “Bertík”te beş sezon oynayan Johaník, “Onun burada olmaması benim için o kadar hayali bir şey ki bunu özümsemem birkaç gün daha sürecek” diye itiraf etti. “Hem standda hem de sahnede harika bir ortaktı. Bana pek çok tavsiyesi vardı ama bekle ve gör tipindeydi. Bazen ben tek başıma tavsiye almak için gelene kadar bekledi ama sonra bildiği her şeyi paylaştı.'
Aksine Tomáš Jirman, Liché'nin on dokuz yaşında katıldığı Šumper tiyatrosunda sahneye ilk adımlarını atmasına yardımcı oldu. “Bertik o zamanlar genç ve zayıf bir motorcuydu ve kimse onun nasıl büyüyeceğini hayal edemezdi. Sadece şaşmaz karakteriyle değil, esas olarak sanatsal açıdan da,” dedi Jirman.
Kendisiyle ilk kez televizyon arşivinde tanışan Çek TV dramaturgu Kamila Teslíková, Liché'yi sahnede, kamera önünde ve aynı zamanda mikrofon arkasında olağanüstü bir oyuncu olarak hatırlıyor.
“İçeriye girdim ve kamu güvenliği üniforması giymiş, zayıf, sarışın bir çocuk gördüm; ona bu rol biçilmişti. Kim olduğu ve burada ne yaptığı hakkında hiçbir fikrimiz yoktu. Ama konuştuğunda bu, o zamanlar zaten tanıdığımız sesti, Bertik'in sesiydi. Harikalar yaratan bir ses” dedi Teslíková. “Daha sonra o ve Jiří Sedláček, První pomoc dizisinin sahnelerini çektiler ve o kadar inanılmazdı ki, bunlar aynı zamanda Yılbaşı Gecesi programında da yayınlandı.”
Her karakteri canlandırabilirdi
Seslendirme konusunda Lichý, Ostrava televizyon stüdyosu için hazırlanan Pod voikkou programında Neandertal karakterlerini seslendirmekle kalmadı, daha sonra televizyon çocuk kanalını yayınlamaya başlayınca birçok animasyon karakterinin sesi oldu. “Ses yeteneği sayesinde neredeyse her karakterin karakterini seslendirebiliyordu.”
Ostrava'daki Çek Radyosu'nun dramaturgu Eva Lenartová'ya göre, onun benzersizliği yalnızca yeteneğinden değil, aynı zamanda inanılmaz çalışkanlığından da kaynaklanıyor. “Stüdyoya alçakgönüllülükle girdi. Senaryodaki her cümlenin üstünü inanılmaz derecede parlak turuncu bir kalemle çizmişti. Kulaklık takarak okudu çünkü kendini duymaya ihtiyacı vardı ve aynı zamanda daha iyi konsantre olabileceği kendi küçük evrenini de yarattı.”
Evde çektiği videoyu birkaç kez tekrar oynatıyor, bir sorun olduğunu düşünüyorsa düzeltilmesini istiyordu.
“Bizim için yüzlerce öykü, şiir, deneme, birlikte okuma ve oyun okudu. Polisiye öyküleri ve korku filmlerini severdi, Jan Balabán'ın kısa öykülerinin harika bir tercümanıydı, ancak dinleyiciler muhtemelen onu en çok Henri Charrièr'in 2016 Týdeník Rozhlas Görünmez Aktör anketinde ona zafer kazandıran kitabı Motylek sayesinde hatırlayacak,” dedi Lenartová. .
“Evinde düzinelerce sesli kitap anlattığı küçük bir stüdyosu vardı. Daha sonra geceleri kafası yaşadığı hikayelerden kurtulmakta zorlandığı için uyuyamadığı zamanlarda bazen aradı ya da mesaj attı. Muhtemelen gecenin sessizliğinde birisinin onu duyup cevap verebileceğinden emin olması gerekiyordu. Onu tanıyanlarımız bunu yaptı çünkü bizi seçtiği için mutluyduk” diye ekledi Lenartová.
Norbert Lichy'nin anısını onurlandırmak için tiyatrocular şu anda onun oynadığı bazı oyunları repertuvardan çekiyor. “Henüz henüz çok taze ve nasıl ilerleyeceğimize dair bir plan yapmak için kendimize hafta sonunu veriyoruz. Ne yazık ki bazı insanların ve onlarla birlikte bazı şeylerin de yeri doldurulamaz” diye ekledi Holec.
Moravya ve Silezya Ulusal Tiyatrosu'nun bir üyesi olan Vojtěch Johaník, Lichy'yi kendisinden çok şey öğrendiği bir meslektaşı olarak hatırlıyor. Arkadaşlarının Liché dediği adıyla “Bertík”te beş sezon oynayan Johaník, “Onun burada olmaması benim için o kadar hayali bir şey ki bunu özümsemem birkaç gün daha sürecek” diye itiraf etti. “Hem standda hem de sahnede harika bir ortaktı. Bana pek çok tavsiyesi vardı ama bekle ve gör tipindeydi. Bazen ben tek başıma tavsiye almak için gelene kadar bekledi ama sonra bildiği her şeyi paylaştı.'
Aksine Tomáš Jirman, Liché'nin on dokuz yaşında katıldığı Šumper tiyatrosunda sahneye ilk adımlarını atmasına yardımcı oldu. “Bertik o zamanlar genç ve zayıf bir motorcuydu ve kimse onun nasıl büyüyeceğini hayal edemezdi. Sadece şaşmaz karakteriyle değil, esas olarak sanatsal açıdan da,” dedi Jirman.
Kendisiyle ilk kez televizyon arşivinde tanışan Çek TV dramaturgu Kamila Teslíková, Liché'yi sahnede, kamera önünde ve aynı zamanda mikrofon arkasında olağanüstü bir oyuncu olarak hatırlıyor.
“İçeriye girdim ve kamu güvenliği üniforması giymiş, zayıf, sarışın bir çocuk gördüm; ona bu rol biçilmişti. Kim olduğu ve burada ne yaptığı hakkında hiçbir fikrimiz yoktu. Ama konuştuğunda bu, o zamanlar zaten tanıdığımız sesti, Bertik'in sesiydi. Harikalar yaratan bir ses” dedi Teslíková. “Daha sonra o ve Jiří Sedláček, První pomoc dizisinin sahnelerini çektiler ve o kadar inanılmazdı ki, bunlar aynı zamanda Yılbaşı Gecesi programında da yayınlandı.”
Her karakteri canlandırabilirdi
Seslendirme konusunda Lichý, Ostrava televizyon stüdyosu için hazırlanan Pod voikkou programında Neandertal karakterlerini seslendirmekle kalmadı, daha sonra televizyon çocuk kanalını yayınlamaya başlayınca birçok animasyon karakterinin sesi oldu. “Ses yeteneği sayesinde neredeyse her karakterin karakterini seslendirebiliyordu.”
Ostrava'daki Çek Radyosu'nun dramaturgu Eva Lenartová'ya göre, onun benzersizliği yalnızca yeteneğinden değil, aynı zamanda inanılmaz çalışkanlığından da kaynaklanıyor. “Stüdyoya alçakgönüllülükle girdi. Senaryodaki her cümlenin üstünü inanılmaz derecede parlak turuncu bir kalemle çizmişti. Kulaklık takarak okudu çünkü kendini duymaya ihtiyacı vardı ve aynı zamanda daha iyi konsantre olabileceği kendi küçük evrenini de yarattı.”
Evde çektiği videoyu birkaç kez tekrar oynatıyor, bir sorun olduğunu düşünüyorsa düzeltilmesini istiyordu.
“Bizim için yüzlerce öykü, şiir, deneme, birlikte okuma ve oyun okudu. Polisiye öyküleri ve korku filmlerini severdi, Jan Balabán'ın kısa öykülerinin harika bir tercümanıydı, ancak dinleyiciler muhtemelen onu en çok Henri Charrièr'in 2016 Týdeník Rozhlas Görünmez Aktör anketinde ona zafer kazandıran kitabı Motylek sayesinde hatırlayacak,” dedi Lenartová. .
“Evinde düzinelerce sesli kitap anlattığı küçük bir stüdyosu vardı. Daha sonra geceleri kafası yaşadığı hikayelerden kurtulmakta zorlandığı için uyuyamadığı zamanlarda bazen aradı ya da mesaj attı. Muhtemelen gecenin sessizliğinde birisinin onu duyup cevap verebileceğinden emin olması gerekiyordu. Onu tanıyanlarımız bunu yaptı çünkü bizi seçtiği için mutluyduk” diye ekledi Lenartová.