Korsika’nın bağımsızlık hareketinin önderi: Fransa haklarımızı tanımak zorunda kalacak

bencede

New member
Fransa’da Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin hemilk öncesinde Korsika’daki şovlar gündemde. Fakat şovların şiddeti artınca Fransa hükümeti, ülkenin güneyindeki Korsika adasına ‘özerklik’ sinyali verdi. Adada özerkliğin içeriği merak konusu.

1998 yılında Korsika Valisi Claude Erignac’ı öldürmekten karar giyen Yvan Colonna, tutuklu bulunduğu Fransa’nın Arles kentindeki cezaevinde 2 Mart’ta bir öteki hükümlü tarafınca taarruza uğramış ve kısa bir süre daha sonra ölmüştü. Haberin akabinde Korsika’da Colonna’ya dayanak için hareketler düzenlenmiş, hareketçilerle polis içinde sert çatışmalar yaşanmıştı.



Bağımsızlıkçı bir örgüt olan Korsika Ulusal Kurtuluş Cephesi (FLNC) her ne kadar 2014 yılında silahlı çabasını durdurma sonucu almış olsa da tutsaklarının Korsika haricinde tutuluyor oluşu protestocuları daha da öfkelendirdi.

Pekala Korsika’da özerklik talebi ne tabir ediyor? FLNC’nin sonucundan daha sonra adada ne değişti? Adanın bağımsızlıkçı geçmişi nereye dayanıyor? Kimler ne talep ediyor? Tüm bu sorulara karşılık almak üzere Korsika’nın önde gelen bağımsızlıkçı isimlerinden Jean-Guy Talamoni ile konuştuk. Talamoni, 2015-2021 senelerında Korsika Parlamentosu’nun başkanlığı nazaranvini üstlendi. Kendisi hem de bağımsızlıkçı hareket Corsica Libera’nın da önderi.

‘TUTSAKLARIN UZAKLAŞTIRILMASI DEVLETİN İNTİKAMI’

Geçtiğimiz günlerde Korsika’da yaşananlar Yvan Colonna’nın öldürülmesiyle başladı. Korsika için Colonna ne söz ediyor? Sizce Colonna’nın vefatının gerisinde kim var? Fransa devletinin bir hissesi olduğunu düşünüyor musunuz?

Korsika’da son olarak yaşananlardan bahsedecek olursak önemli bir hadisenin akabinde gelen şovların yol açtığı kuvvetli bir his vardı. Yvan Colonna’nın bugün bir sembol haline geldiği bir gerçek. Paris, Colonna’yı Korsika’dan uzak tutarak Fransız hukukunun yaklaşımını uygulamasına imkan sağladı ve Erignac sorununun çekirdek takımından karar giymiş iki öbür isimle birlikte (Bay Alain Ferrandi ve Bay Pierre Alessandri) acı çekti. Bu şahıslar, devletin gerçek bir intikamına denk düşen özel bir muamele gördüler: Mahkum olma hakları, infaz yerinin yakında olması hakkı tanınmadı.

Korsikalılar bu durumun adaletsizliğini ve bu adaletsizliğin Colonna’nın ömrünü riske atması manasına geldiğinin yıllardır şuurundaydı. Birebir hücreyi paylaştığı kişi tarafınca hücuma maruz kaldı, açık ve net bir biçimde suikasta uğradı. Korsikalılar yıllardır başta Korsika Meclisi ve epeyce sayıda belediye aracılığıyla anlayış talep ettiler ve bu insanların bir ortaya getirilmesini istediler.

İşte tüm bu ihmaller niçiniyle birikmiş kuvvetli bir öfke vardı, haliyle Colonna’a yönelik hücum ve akabinde mevt haberi duyulmasıyla birlikte bu öfke güzelce katlanmış oldu. Fransa Devletinin bu noktadaki sorumluluğu ortadaki gerçekler gereği fazlaca büyüktür. Zira kendisine saldıran kişi de Yvan Colonna’nın olduğu üzere DPS statüsündedir. Bu bahiste niye yardımcı olarak bakılırsave getirildiğini ve bu niçinle hapishanede nasıl rahatça dolaşabildiğini anlayamıyoruz. Mutlaka olağandışı bir durum. Saldırganın daha evvelki bir epeyce vukuatına karşın bu duruma müsaade edilmesi ve Colonna’ya saldırabilmesi katiyetle olağandışı.

Az evvel de söylemiş olduğim üzere, fazlaca uzun vakit evvel Korsika’ya getirilmesi gerekirken akla, mantığa ve kanunlara karşı gelerek fazlaca uzaklarda tutuldu. Bugün devletin sorumluluğu hakkında söyleyebileceklerimiz bunlardan ibaret, fazlasından bahsedemeyiz.

ÖZERKLİĞİN KAPSAMI BİLİNMİYOR

Colonna’nın uğradığı atak Fransa’da seçimlerin hemilk öncesinde gerçekleşti. Sizce yaklaşan seçimlerin Fransa açısından yaşananlarda bir hissesi var mı?

Yvan Colonna’ya yönelik atak ve akabinde gelen vefat haberinin Cumhurbaşkanlığı seçimlerine yakın bir tarihte yaşanması Paris’in olaylara yönelik hali üzerinde sonuçlar doğurdu. Mevzuyu görüşmek üzere İçişleri Bakanı’nın [Gérald Darmanin] hızla Korsika’ya gönderilmesi şüphesiz olayların akabinde -sonrasındasında harlayacak olsa da- yanan ateşi söndürme gayesinden kaynaklanıyordu. Bu şartlar altında Bakanın nazaranvi mümkün bir özerkliğin açıklamasıyla nihayete ermeyecek birtakım tekliflerle tansiyonu düşürmekti.

Açıklık gerektirmek gerekirse, bu sözün arkasında ne olduğunu bilmiyoruz. Mevzuyla ilgili olarak Bakan bana “Özerkliğin kapsamının ne olacağını şu an için bilmiyorum” dedi. Doğrusunu söylemek gerekirse pek merak uyandırıcı bir durum bu. Seçimlerin yakınlığı ve şartlar düşünüldüğü vakit bu istikamette yapılmış kimi yatıştırıcı teklifler üzere duruyor. Alışılmış ki vakit neler getirecek goreceğiz. Lakin Korsikalılarda bunların seçimlerin akabinde yerine getirilmeyen vaatler olduğuna dair kuvvetli bir kuşku var.

‘SÖZ TUTULMADI YANAN BİZ OLDUK’

Biraz daha açmak gerekirse Fransa tarafınca Korsika’ya özerklik talebi nasıl gündeme geldi? Sizin talepleriniz neler? Siz Macron’un -eğer yeniden seçilirse- bu biçimde bir adım atacağını düşünüyor musunuz?

Birinci soruyla başlayalım. Özerklik talebi Korsika milliyetçilerinin uzun vakittir yönelttikleri taleplerin bir kesimini oluşturuyor. Otonomcular -ya da tabiri caizse ‘ılımlı akım’- için bu talep başlı başına bir son demekken benim de kesimi olduğum bağımsızlıkçılar için özerklik bağımsızlık yolunda yalnızca bir adımı imliyor. Lakin bu talebin tüm Korsika milliyetçileri tarafınca uzun müddettir lisana getirildiği yanlışsız. Manası konusunda daha net olmak gerekirse dünyanın tüm hukukçuları için özerklik normatif güçten yasama gücünün transfer edilmesini ima eder. Bugün buna sahip değiliz.

Adem-i merkeziyetçiliğe karşı kimi adımların kelam konusu olduğu sıradan bir özerklik düşünemeyiz -ki tahminen Paris’in aklından bu biçimde bir şey geçiyor. Fakat her halükârda, kendi açımızdan yakın bir tarihte savunma ya da diplomasi hariç yasama ytesirinin devredilmesi gerekliliğinin şuurundayız.

Hükümetin yeni adımlarına gelecek olursak, Fransa Cumhuriyeti’nin mevcut Cumhurbaşkanı önümüzdeki günlerde tekrar seçilirse bakanı aracığıyla verdiği kelamların gerçekleştirilip gerçekleştirilmeyeceğini goreceğiz. Alışılmış ki kendi adıma son derece ihtiyatlıyım zira Paris birçok vakit taahhütlerini yerine getirmedi. Örneğin 2002 yılında tutukluların yakına nakledilmesi konusunda devrin İçişleri Bakanı Nikolas Sarkozy ve Başbakan Jean-Pierre Raffain Ajaccio’ya geldiler ve tüm bu tutukluların yakınlaştırılmasına dair yemin ettiler.

Bu 20 yıl önceydi, 20 yıl daha sonra doğal ki bu kelam tutulmadı, yanan biz olduk. Bu niçinle Paris’in verdiği kelamları her vakit tutmadığını, hatta nadiren tuttuğunu epey yeterli biliyoruz. Seçimlerden daha sonra Bay Macron’un yine Fransa Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı seçilmesi halinde olacaklara dair bunları söyleyebiliriz.

‘BAĞIMSIZLIKÇILAR GÜÇLÜ BİR AZINLIK’

Korsika’nın tarihine bakarsak şayet adanın bağımsızlık talebi tarihini nasıl özetleyebiliriz?

Korsika 18’inci yüzyılda, ulusun ve devletin başkanı Pascal Paoli’nin yetkisi altında bağımsız bir devletti. Dönemsel olarak gücü değişiklik gösterse de bağımsızlık taleplerinin lisana getirildiği bir gerçek. Bilhassa 20’inci yüzyıla geldiğimizde 1970’lerden beri bağımsızlık için davette bulunan milliyetçiler oldu. Ben de bu davetin ne manaya geldiğini anlayacak yaşa geldiğimden beri her vakit onun bir modülü oldum, yani her vakit Korsika’nın bağımsızlığından yana oldum.

Korsikalıların sayısı fazlacatur lakin çoğunluğun talebi bu tarafta değildir, bu gerçeği kabul etmek gerekiyor. Fakat kelam konusu azınlığın bir daha de kuvvetli bir azınlık olduğunu da eklemeyiz. Bu durumun Katalonya’daki üzere gelecekte olumlu tarafta değişeceğini umuyoruz. Katalonya’da 10 yıldan az bir müddetde bağımsızlıkçılar azınlıkta oldukları durumu bilakis çevirerek çoğunluk oldu. Bu niçinle önümüzdeki senelerda bağımsızlığın gündemimizde olacağını düşünüyoruz. Ancak özerkliğin tahminen bağımsızlığa giden süreçte bir adım olabileceği de hakikat.


Fransa’da cezaevinde öldürülen Yvan Colonna için Korsika’da adalet talebiyle hareket yapılıyor.

FLNC ile özdeşleşen ve 2014 yılında resmen sona ermiş üzere görülen Korsika’daki çatışma halini nasıl yorumlamak gerek? O tarihten bu yana Korsika’daki ne değişti?

FLNC’nin saklılıktan çıkışı olarak gördüğümüz sonucun akabinde durum 2014’ten bu yana epeyce süratli gelişti. Bu karar milliyetçilere -yani otonomculara ve bağımsızlıkçılara- birleşme imkânı tanımış oldu. bununla birlikte Aralık 2015 Korsika Meclisi seçimlerini kazanmalarına imkan sağladı. FLNC’nin sonucu, sonuncu olması amaçlanan tarihi kıymete sahip bir karardır.

Buna rağmen Paris, 2015’ten beri Korsikalıların milliyetçilere verdikleri oylarla talep ettikleri hakları küçümseyerek görmezden geldi. Ayrıyeten 2017’de bölgesel seçimler olduğu vakit 2015’teki üzere bakılırsaceli sıklıkla değil, mutlak sıklıkla seçildiğimizi ve bunun da Paris açısından demokrasinin inkârı olduğunu ekleyelim. Paris, tek bir ulus olan ve mutlak sıklıkla tescillenen Korsika’ya, Ardèche ya da diğer bir Fransız toprağı üzere davrandı. Açıkçası Paris’in 6 yıldır seçim sonuçlarını görmezden gelip inkâr etmesi epey büyük bir sorun. Bu durum hayli kuvvetli bir öfkenin birikmesine niye oldu. Doğal bir de tutsakların durumu var. şüphesiz tutsakların durumu bu genel siyasi sıkıntıya içkin.

‘PARİS HAKLARIMIZI ER GEÇ TANIMAK ZORUNDA’

Önümüzdeki süreçte adanın geleceği olarak nasıl bir yol öngörüyorsunuz?

İçerisinden geçtiğimiz durumun gelecek haftalarda, aylarda nasıl gelişeceğini söylemek fazlaca güç. Bugün tansiyonun düzeyi çok yüksek, devam eden şovlar var. Bizim de bilmediğimiz olaylar var. yine seçimlere gelecek olursak Emmanuel Macron ile Marine Le Pen içinde olacak olan seçimlerin ikinci tipi hayli gergin geçecek üzere duruyor. Bu niçinle Korsika’da yaşanacakları kestirmek epey sıkıntı. Lakin uzun vadede, Korsika ulusunun haklarının bir noktada tanınacağını ve Paris’in onları tanımak zorunda kalacağını düşünüyorum.

niye mi? Zira milliyetçiler uzun vakittir devam eden kültürel savaşı, fikir savaşını kazandı. 1960’lı senelerda Korsikalılar, bir ulus olduklarını unutmuşlardı, Korsika halkı yavaşça kayboluyordu. 1970’li senelerdan itibaren epey fakat hayli kuvvetli bir farkındalık yaşandı, 1976 yılında FLNC’nın kurulması da tesirli oldu. ondan sonrasındasında kültürel savaşı biz kazandık. Bu şu manaya geliyor, mesela lisan konusunda bizim bugün lisanımızın değeri dizginleniyor ve herkes Korsikaca’nın gelişmeninden yana bir tutum takınıyor. 1960’lı senelerda durum bu biçimde değildi, kıyılarımızda kültürel mirasımızı gözetici projeler bu kadar desteklenmiyordu. Yani evvelce çoğunluk tarafınca savunulmayan fakat bugün konsensüs sağlanan bir husus.

Kültürel mevzuda, mahkumların durumları ve özgür bırakılmaları konusunda ve Korsika toplumunda milliyetçi fikirlerin dokunduğu tüm konularda bir sefer daha kültür savaşını kazandık. Tüm bunlarla birlikte seçim savaşını da kazandık, lakin Paris dediğimiz üzere bunu hesaba katmadı. Kanımca er ya da geç Paris, Korsika’nın Fransa olmadığını kabul edecek ve Korsika’nın egemenliği istikametinde gitmesi gerektiğini fark edecek. ötürüsıyla, başlangıçta kuşkusuz özerklik yoluyla paylaşılan bir egemenlik ve ondan sonrasında elbette bizim için kesin amaç ayrılmayı düşünmediğimiz Avrupa Birliği çerçevesinde ulusal bağımsızlık olmaya devam ediyor.