Beykozlu
New member
2009 yılında devlet tarafınca fındıkta alan bazlı gelir takviyesi uygulaması başlatıldığını hatırlatan ve 2009’da dekar başına 155 lirayla başlayan alan bazlı dayanak ödemeleri bugün hala 170 lira olduğunu kaydeden Şenocak, küçük üreticinin daha fazla desteklenmesi gerektiğini bunun ortasında alan bazlı dayanağın en az bin lira olması gerektiğinin altını çizdi.
Yerler mirasla bölündü, randımanı düştü
Ordu ve Giresun’un dünya fındığının yüzde 35’ini üretmesine karşın dünyanın en mağdur fındık üreticilerinin bu iki vilayet üreticisi olduğunu belirten Şenocak, bunun niçinin miras yoluyla bölünen bahçeler olduğunu kaydetti. “Arazilerimiz meyilli olduğu için makineli tarım da yapılamıyor” diyen Şenocak şu biçimde devam etti; “ötürüsıyla makineli tarımın olmadığı yerlerde, bölünmüş bahçelerde ve yaşlı nüfus ve yaşlı ağaç olduğu için fındık randımanı daima düşüyor. Ordu ve Giresun’da fındıktan öteki bir eser dikme talihimiz da yok. Batı Karadeniz’de ovalarda bir aile fındıktan senede ortalama 200-300 bin lira kazanırken bizim buradaki bir ailenin fındıktan çıkarı 10-20 bin liralara kadar düştü. tıpkı vakitte öbür hiç bir üretim bahtı olmayan bir aile. Onun için burada en değerli husus bu. Tabi gübre meblağları arttıkça fındık üretimi de azalıyor ancak gübre fiyatlarının tesiri burada 100 ise düz ovalarda, 1 ya da 2’dir. Zira orada beşerler fındıktan 200-300 bin lira kazanıyorlar. Ne diksen yetişebilen verimli düz yerler öteki tarım mamüllerine nazaran makinalı tarımla daha düzgün gelir getiren fındığa yöneldiler ve yönelmeye devam ediyorlar” .
Üreticiye kademeli olarak artırılabilir
“Aslında bu fındıkta alan bazlı gelir dayanağı Ordu ve Giresun için bilhassa çıkartılan bir destekleme modeliydi” diyen Şenocak, “Fakat 2009’da dekar başına 155 lirayla başlayan alan bazlı dayanak ödemeleri bugün hala 170 liradır. Bu 170 lira şu an epeyce düşük bir sayı. Şu an bu sayıların en az 1.000-1.500 TL olması gerekiyor. Ve bunun kademeli olarak küçük üreticiye daha fazla verilmesi lazım. Örneğin; 10 dönüm altına dönüm başına 1.000 TL verirseniz, 20 dönüm altına 800 TL, 30 dönüm altına 600 TL vererek küçük üreticiyi daha fazla destekleyecek bir model ile ve bu dayanakları alanlara; düzgün tarım uygulaması da mecburî hale getirilmelidir. bu biçimdece küçük üreticinin iki geliri olacak. Biri devletin verdiği takviye ödemesi, ikincisi ise randımanı artacağı için fındıktan elde ettiği geliri de artacak. Haliyle burada fındıktan yıllık 15-20 bin lira geliri olan küçük bir fındık üreticisi ailenin gelirini 40-50 bin liraya çıkarılabilir. Tabi bugünkü koşullarla alım gücü ile düşünmek gerekir zira enflasyon daima değişiyor. bu biçimdelikle kademeli olarak üreticilerin geliri arttıkça bu durum göçün de önüne geçecektir. Ayrıyeten insanların bahçesine bakmasına, keyifli olmasını da sağlayacaktır” dedi.
Yerler mirasla bölündü, randımanı düştü
Ordu ve Giresun’un dünya fındığının yüzde 35’ini üretmesine karşın dünyanın en mağdur fındık üreticilerinin bu iki vilayet üreticisi olduğunu belirten Şenocak, bunun niçinin miras yoluyla bölünen bahçeler olduğunu kaydetti. “Arazilerimiz meyilli olduğu için makineli tarım da yapılamıyor” diyen Şenocak şu biçimde devam etti; “ötürüsıyla makineli tarımın olmadığı yerlerde, bölünmüş bahçelerde ve yaşlı nüfus ve yaşlı ağaç olduğu için fındık randımanı daima düşüyor. Ordu ve Giresun’da fındıktan öteki bir eser dikme talihimiz da yok. Batı Karadeniz’de ovalarda bir aile fındıktan senede ortalama 200-300 bin lira kazanırken bizim buradaki bir ailenin fındıktan çıkarı 10-20 bin liralara kadar düştü. tıpkı vakitte öbür hiç bir üretim bahtı olmayan bir aile. Onun için burada en değerli husus bu. Tabi gübre meblağları arttıkça fındık üretimi de azalıyor ancak gübre fiyatlarının tesiri burada 100 ise düz ovalarda, 1 ya da 2’dir. Zira orada beşerler fındıktan 200-300 bin lira kazanıyorlar. Ne diksen yetişebilen verimli düz yerler öteki tarım mamüllerine nazaran makinalı tarımla daha düzgün gelir getiren fındığa yöneldiler ve yönelmeye devam ediyorlar” .
Üreticiye kademeli olarak artırılabilir
“Aslında bu fındıkta alan bazlı gelir dayanağı Ordu ve Giresun için bilhassa çıkartılan bir destekleme modeliydi” diyen Şenocak, “Fakat 2009’da dekar başına 155 lirayla başlayan alan bazlı dayanak ödemeleri bugün hala 170 liradır. Bu 170 lira şu an epeyce düşük bir sayı. Şu an bu sayıların en az 1.000-1.500 TL olması gerekiyor. Ve bunun kademeli olarak küçük üreticiye daha fazla verilmesi lazım. Örneğin; 10 dönüm altına dönüm başına 1.000 TL verirseniz, 20 dönüm altına 800 TL, 30 dönüm altına 600 TL vererek küçük üreticiyi daha fazla destekleyecek bir model ile ve bu dayanakları alanlara; düzgün tarım uygulaması da mecburî hale getirilmelidir. bu biçimdece küçük üreticinin iki geliri olacak. Biri devletin verdiği takviye ödemesi, ikincisi ise randımanı artacağı için fındıktan elde ettiği geliri de artacak. Haliyle burada fındıktan yıllık 15-20 bin lira geliri olan küçük bir fındık üreticisi ailenin gelirini 40-50 bin liraya çıkarılabilir. Tabi bugünkü koşullarla alım gücü ile düşünmek gerekir zira enflasyon daima değişiyor. bu biçimdelikle kademeli olarak üreticilerin geliri arttıkça bu durum göçün de önüne geçecektir. Ayrıyeten insanların bahçesine bakmasına, keyifli olmasını da sağlayacaktır” dedi.