bencede
New member
11 Kasım 2004 yılında kuşkulu bir biçimde hayatını kaybeden Yaser Arafat’ın bu yılki vefat yıl dönümü Arap gazetelerinde geniş yer buldu. Filistinlilerin efsanevi önderi ve Ebu Ammar lakaplı Yaser Arafat’ın 18. mevt yıldönümünde Arap medyasında en çok gündeme gelen bahis bir daha Arafat’ın vefatının gerisinde kim olduğuydu.
Bu hafta mevcut Filistin idaresine ağır suçlamalar yönelten köşe yazılarından kimileri Yaser Arafat’ın zehirlenmesi savlarıyla ilgili araştırmaların sonuçlarının resmi bir biçimde ilan edilmemesi ve buna göre resmi bir halin alınmamasına odaklandı. Birtakım köşe müellifleri ise ‘Ebu Ammar’ daha sonrası Filistin idaresinin Oslo sürecine devam etmesi ve İsrail tarafının “iki devletli çözüm” anlayışından uzaklaşmasına karşın Mahmut Abbas idaresinin bu husustaki ‘pasif’ idare anlayışını eleştirdi.
‘ZEHİRLENDİĞİNE DAİR İDDİALAR’
Katar merkezli El Cezire Televizyonu 2003 yılında İsviçre’nin Ali Tıp Enstitüsünde mevzuyla ilgili bir rapor hazırlandığını ve raporda Arafat’ın mezarından alınan toprak numunesi ile kaburgalarında polonyom ölçüsünün olağan düzeyde olmadığının yer aldığını bildirdi.
Arafat’ın zehirlenmesi tezleriyle ilgili her ne kadar İsrail baş kuşkulu pozisyonda olduysa da, Filistin içerisinde Arafat’ın öldürülmesi için çalışan bölümler olduğu tarafındaki tartışmalar da devam ediyor. Arafat’ın liderliğini yaptığı Fetih Hareketi geçmişte Dubai’de yaşayan Filistinli Muhammed Dahlan’ı suçlamıştı. Birtakım çevrelere göre Muhammed Dahlan, Yaser Arafat daha sonrası devir için Fetih liderliğine hazırlanan isimler içinde yer alıyordu.
‘COP 27’DEN ALAA ABDEL FETTAH’A’
Bu hafta Arap dünyasını en hayli meşgul eden konulardan biri de Mısır’ın Şarm El Pir kentinde düzenlenen BM İklim Değişikliği Doruğu “Cop 27” oldu. 6 Kasım’da başlayan konferans 18 Kasım’a kadar devam edecek. Fakat iklim doruğu, kimi iştirakçilerin ve aktivistlerin Mısır’da uzun müddettir tutuklu bulunan Mısırlı aktivist Alaa Abdel Fattah’ı gündeme getirmesiyle bir anda Mısır’daki siyasi tutuklular ve insan hakları hususuyla daha epeyce gündeme gelmeye başladı.
Katar takviyeli El Arabi El Cedid gazetesinde yer alan bir makalede iklim değişikliği tepesindeki gündem değişikliği şu cümleyle aktarıldı: “Zirve, Mısır rejimi ile Mısır muhalefeti içinde yurtarasında ve yurtharicinde siyasi bir çatışmanın arenası haline geldi. Bu çatışma iklim probleminden nispeten uzak, lakin demokratik iklim sorununa pek hayli yakındır.”
‘YASER ARAFAT’I KİM VE niye ÖLDÜRDÜ?’
“Gariptir ki, Ebu Ammar’ın (Yaser Arafat) vefatıyla ilgili gerek memleketler arası gerekse de Filistinli araştırma kurulları için ‘Sanki kanıtları görmüş de peşinden gidiyor’ manasına gelebilecek bir halk tabiri fazlaca uygun olur. Cinayetin üzerinden 18 yıl geçmesine ve bütün ispatlara karşın hatta İsrail’in katil ve hatalı olduğuna dair üstü örtülü itiraflara karşın, bu araştırma kurulları ve bilhassa de Filistinli heyetler bu mevzuyla ilgili resmi bir açıklama yapmaktan kaçınıyor. Hatta bundan kaçınmakla yetinmiyor, Yaser Arafat’ın vefatıyla ilgili asıl suçluya yardım eden yahut buna göz yuman bir Filistinli aramaya ve kamuoyunu da bununla meşgul etmeye devam ediyor. Güya İsrail’i bu cürümden aklamaya çalışırcasına birebir vakitte.
Evet, Ebu Ammar’ın Filistinliler içinde siyasi hasımları vardı. Ona siyasi suikast için çalışan, ona çeşitli ithamlarla saldıran, yolsuzluk vs. üzere savları gündem getiren bölümler vardı. Hatta birtakım Arap idareleri ondan hazzetmiyordu ve onun siyaseten yokluğundan yanaydı. Bu bağlamda Arap önderlerinin 2002 yılında Beyrut’taki Arap doruğuna, Yaser Arafat’ın abluka altındaki konutundan uydu aracılığıyla bağlanmasına müsaade vermemeleri ve ablukadaki son aylarda onu aramamalarını hatırlatabiliriz. Fakat bunların hiç biri Ebu Ammar’ı fiziki olarak öldürmeyi düşünmemişti.
Yaser Arafat’ı öldürmeyi düşünen İsrail ve o dönemki başbakanı Ariel Şaron’dur. Ve hatta bunu birfazlaca defa denediği de itiraf edilmiştir. Ariel Şaron, Camp David 2 doruğunun başarısız olmasından daha sonra Ebu Ammar’ı öldürmeyi düşündü. Bu da Ebu Ammar’ın silahlı çabaya geri dönmeyi düşündüğünden değil, Ebu Ammar adil bir barıştan ve Oslo süreci saçmalığına devam etmeyi istemediğinden ötürüdır. Ayrıyeten Ebu Ammar, ulusal birliği sağlayabilecek ve bölünme planlarının karşısında durabilecek tek kişiydi. (İbrahim Abraş / Rai Al Youm Gazetesi)
‘YASER ARAFAT daha sonraSI FİLİSİTİN YÖNETİMİ’
“henüz her yıl ve bilhassa de Yaser Arafat ‘Ebu Ammar’ ın vefat yıl dönümü (11.11.2004) yaklaştığında suikastına dair evraklar yeniden açılmaya başlar. tıpkı vakitte ona o periyotlarda yakın olanların zehrin Yaser Arafat’a nasıl ulaştığına dair tanıklıklarla birlikte. Hatta kendisi de vefatından birkaç gün evvel bunu idrak etmiştir.
Gerek Filistin topraklarında yaşayan gerekse de topraklarından uzaktaki Filistin halkının hepsi, Yaser Arafat’ın suikasta kurban gitmesinden faydalanacak olanların maksadını fazlaca erken idrak etmeye başlamıştır. Bu suikastın gerisinde gerek İsrail olsun gerekse de liderliği hayal eden ve ABD’nin içi boş ‘siyasi çözüm’ evhamını taşıyanlar olsun.
Arafat’ın zehirlenmesiyle ilgili 18 yıllık bilmeceye dair araştırmalarda, Arafat’ın kuşatma sahnelerinden tanıklıklar, suikastın sonuçları ve amaçları, Filistinlilerin 2004’ten bu yana yaşadıkları gerçekler… İşgali bitmiş oldurmek için arabulucuların sıfır toplamlı uğraşları da bir şeyi değiştirmedi. Tartışmaların birçok Mahmud Abbas’ın halefinin kim olacağıyla sonluydu.
İşgalci taraf idaredeki birtakım roller ve sandalye değişimleri için her seçim yaptığında bile, Filistin Sahası’nda Filistin halkının Ebu Ammar daha sonrası süreçte daima ertelenen önder seçimi hakkı konusu bir daha karşılıksız kalıyor.
İşgalci taraf 1995 yılında İzak Rabin’in öldürülmesinden daha sonra her hükümet değişiminin iki devletli tahlil fikrinden kaçmak için kullandığı bir vakitte, Filistin resmi siyaseti ise yıllar boyunca başarısızlığı kanıtlanmış uzlaşmalara ve sabit siyasetlere bağlı kalmaya devam ediyor. (Naser El Sahli / El Arabi El Cedid Gazetesi)
‘SİYASİ MAHKÛMLARA DEĞİL, İKLİM KRİZİNE BAKALIM’
“Mısır Dışişleri Bakanı Sameh Şükri, BM İklim Tepesi ‘COP27’ye katılanları, açlık grevcisi Alaa Abdel Fattah sorununa değil, iklim değişikliği ve global ısınma mevzularına odaklanmaya davet etti.
Sameh Şükri’ye nazaran, milletlerarası sivil toplum iklim krizinin yarattığı varoluşsal zorluklara odaklanmalı çünkü tepenin ana gündem başlığı olmayan mevzular temel konulardan uzaklaşılmasını birlikteinde getirir. Sameh Şükri kelam konusu konuşmasında global meydan okuma ve konferansın başında kabul edilen ve iklim değişikliğinden dolayı ağır kayıplara uğrayan fakir ülkeler için tazminat konusunu gündeme getirmekle ilgili olan ilkesel muahedeye işaret etti. Bu da, deniz düzeyinin yükselmesiyle Nil Deltası’ndaki verimli toprakları tehdit altında olan Mısır’ı fazlaca yakından ilgilendirmektedir.
Peki, gezegen üstündeki çatışma bağlamında, Alaa Abdel Fattah isminde açlık grevindeki bir siyasi eylemcinin mukadderatının ne ehemmiyeti var?
Mısır Dışişleri Bakanı’nın açıklaması, bir yandan dünya gezegeninin varoluşu ve başka yandan bizim bir kişinin yazgısıyla ilgilenmemiz içinde bir istikrar kurmak değil. Daha çok, Mısır rejiminin iklim değişikliği başlığı altında güçlü ülkelerden almayı umduğu para ve ekonomik takviye fikrine odaklanma isteği ile Mısır rejimiyle Mısır vatandaşı içindeki krizden uzaklaşma istikrarıdır. Sonuçta Alaa Abdel Fattah, Mısır’da on binlerce siyasi mahkûm açısından bir semboldür.
Arap rejimleri her vakit için “egemen rejimin beden bulmuş hali olarak vatan fikrini” alana sürerler ve bunu kullanırlar. Öbür yandan ise vatanın her şeydilk evvel vatandaşlar olduğunu görmezden gelirler.” (Londra Merkezli Kuds El Arabi Gazetesi / Başyazı )
Bu hafta mevcut Filistin idaresine ağır suçlamalar yönelten köşe yazılarından kimileri Yaser Arafat’ın zehirlenmesi savlarıyla ilgili araştırmaların sonuçlarının resmi bir biçimde ilan edilmemesi ve buna göre resmi bir halin alınmamasına odaklandı. Birtakım köşe müellifleri ise ‘Ebu Ammar’ daha sonrası Filistin idaresinin Oslo sürecine devam etmesi ve İsrail tarafının “iki devletli çözüm” anlayışından uzaklaşmasına karşın Mahmut Abbas idaresinin bu husustaki ‘pasif’ idare anlayışını eleştirdi.
‘ZEHİRLENDİĞİNE DAİR İDDİALAR’
Katar merkezli El Cezire Televizyonu 2003 yılında İsviçre’nin Ali Tıp Enstitüsünde mevzuyla ilgili bir rapor hazırlandığını ve raporda Arafat’ın mezarından alınan toprak numunesi ile kaburgalarında polonyom ölçüsünün olağan düzeyde olmadığının yer aldığını bildirdi.
Arafat’ın zehirlenmesi tezleriyle ilgili her ne kadar İsrail baş kuşkulu pozisyonda olduysa da, Filistin içerisinde Arafat’ın öldürülmesi için çalışan bölümler olduğu tarafındaki tartışmalar da devam ediyor. Arafat’ın liderliğini yaptığı Fetih Hareketi geçmişte Dubai’de yaşayan Filistinli Muhammed Dahlan’ı suçlamıştı. Birtakım çevrelere göre Muhammed Dahlan, Yaser Arafat daha sonrası devir için Fetih liderliğine hazırlanan isimler içinde yer alıyordu.
‘COP 27’DEN ALAA ABDEL FETTAH’A’
Bu hafta Arap dünyasını en hayli meşgul eden konulardan biri de Mısır’ın Şarm El Pir kentinde düzenlenen BM İklim Değişikliği Doruğu “Cop 27” oldu. 6 Kasım’da başlayan konferans 18 Kasım’a kadar devam edecek. Fakat iklim doruğu, kimi iştirakçilerin ve aktivistlerin Mısır’da uzun müddettir tutuklu bulunan Mısırlı aktivist Alaa Abdel Fattah’ı gündeme getirmesiyle bir anda Mısır’daki siyasi tutuklular ve insan hakları hususuyla daha epeyce gündeme gelmeye başladı.
Katar takviyeli El Arabi El Cedid gazetesinde yer alan bir makalede iklim değişikliği tepesindeki gündem değişikliği şu cümleyle aktarıldı: “Zirve, Mısır rejimi ile Mısır muhalefeti içinde yurtarasında ve yurtharicinde siyasi bir çatışmanın arenası haline geldi. Bu çatışma iklim probleminden nispeten uzak, lakin demokratik iklim sorununa pek hayli yakındır.”
‘YASER ARAFAT’I KİM VE niye ÖLDÜRDÜ?’
“Gariptir ki, Ebu Ammar’ın (Yaser Arafat) vefatıyla ilgili gerek memleketler arası gerekse de Filistinli araştırma kurulları için ‘Sanki kanıtları görmüş de peşinden gidiyor’ manasına gelebilecek bir halk tabiri fazlaca uygun olur. Cinayetin üzerinden 18 yıl geçmesine ve bütün ispatlara karşın hatta İsrail’in katil ve hatalı olduğuna dair üstü örtülü itiraflara karşın, bu araştırma kurulları ve bilhassa de Filistinli heyetler bu mevzuyla ilgili resmi bir açıklama yapmaktan kaçınıyor. Hatta bundan kaçınmakla yetinmiyor, Yaser Arafat’ın vefatıyla ilgili asıl suçluya yardım eden yahut buna göz yuman bir Filistinli aramaya ve kamuoyunu da bununla meşgul etmeye devam ediyor. Güya İsrail’i bu cürümden aklamaya çalışırcasına birebir vakitte.
Evet, Ebu Ammar’ın Filistinliler içinde siyasi hasımları vardı. Ona siyasi suikast için çalışan, ona çeşitli ithamlarla saldıran, yolsuzluk vs. üzere savları gündem getiren bölümler vardı. Hatta birtakım Arap idareleri ondan hazzetmiyordu ve onun siyaseten yokluğundan yanaydı. Bu bağlamda Arap önderlerinin 2002 yılında Beyrut’taki Arap doruğuna, Yaser Arafat’ın abluka altındaki konutundan uydu aracılığıyla bağlanmasına müsaade vermemeleri ve ablukadaki son aylarda onu aramamalarını hatırlatabiliriz. Fakat bunların hiç biri Ebu Ammar’ı fiziki olarak öldürmeyi düşünmemişti.
Yaser Arafat’ı öldürmeyi düşünen İsrail ve o dönemki başbakanı Ariel Şaron’dur. Ve hatta bunu birfazlaca defa denediği de itiraf edilmiştir. Ariel Şaron, Camp David 2 doruğunun başarısız olmasından daha sonra Ebu Ammar’ı öldürmeyi düşündü. Bu da Ebu Ammar’ın silahlı çabaya geri dönmeyi düşündüğünden değil, Ebu Ammar adil bir barıştan ve Oslo süreci saçmalığına devam etmeyi istemediğinden ötürüdır. Ayrıyeten Ebu Ammar, ulusal birliği sağlayabilecek ve bölünme planlarının karşısında durabilecek tek kişiydi. (İbrahim Abraş / Rai Al Youm Gazetesi)
‘YASER ARAFAT daha sonraSI FİLİSİTİN YÖNETİMİ’
“henüz her yıl ve bilhassa de Yaser Arafat ‘Ebu Ammar’ ın vefat yıl dönümü (11.11.2004) yaklaştığında suikastına dair evraklar yeniden açılmaya başlar. tıpkı vakitte ona o periyotlarda yakın olanların zehrin Yaser Arafat’a nasıl ulaştığına dair tanıklıklarla birlikte. Hatta kendisi de vefatından birkaç gün evvel bunu idrak etmiştir.
Gerek Filistin topraklarında yaşayan gerekse de topraklarından uzaktaki Filistin halkının hepsi, Yaser Arafat’ın suikasta kurban gitmesinden faydalanacak olanların maksadını fazlaca erken idrak etmeye başlamıştır. Bu suikastın gerisinde gerek İsrail olsun gerekse de liderliği hayal eden ve ABD’nin içi boş ‘siyasi çözüm’ evhamını taşıyanlar olsun.
Arafat’ın zehirlenmesiyle ilgili 18 yıllık bilmeceye dair araştırmalarda, Arafat’ın kuşatma sahnelerinden tanıklıklar, suikastın sonuçları ve amaçları, Filistinlilerin 2004’ten bu yana yaşadıkları gerçekler… İşgali bitmiş oldurmek için arabulucuların sıfır toplamlı uğraşları da bir şeyi değiştirmedi. Tartışmaların birçok Mahmud Abbas’ın halefinin kim olacağıyla sonluydu.
İşgalci taraf idaredeki birtakım roller ve sandalye değişimleri için her seçim yaptığında bile, Filistin Sahası’nda Filistin halkının Ebu Ammar daha sonrası süreçte daima ertelenen önder seçimi hakkı konusu bir daha karşılıksız kalıyor.
İşgalci taraf 1995 yılında İzak Rabin’in öldürülmesinden daha sonra her hükümet değişiminin iki devletli tahlil fikrinden kaçmak için kullandığı bir vakitte, Filistin resmi siyaseti ise yıllar boyunca başarısızlığı kanıtlanmış uzlaşmalara ve sabit siyasetlere bağlı kalmaya devam ediyor. (Naser El Sahli / El Arabi El Cedid Gazetesi)
‘SİYASİ MAHKÛMLARA DEĞİL, İKLİM KRİZİNE BAKALIM’
“Mısır Dışişleri Bakanı Sameh Şükri, BM İklim Tepesi ‘COP27’ye katılanları, açlık grevcisi Alaa Abdel Fattah sorununa değil, iklim değişikliği ve global ısınma mevzularına odaklanmaya davet etti.
Sameh Şükri’ye nazaran, milletlerarası sivil toplum iklim krizinin yarattığı varoluşsal zorluklara odaklanmalı çünkü tepenin ana gündem başlığı olmayan mevzular temel konulardan uzaklaşılmasını birlikteinde getirir. Sameh Şükri kelam konusu konuşmasında global meydan okuma ve konferansın başında kabul edilen ve iklim değişikliğinden dolayı ağır kayıplara uğrayan fakir ülkeler için tazminat konusunu gündeme getirmekle ilgili olan ilkesel muahedeye işaret etti. Bu da, deniz düzeyinin yükselmesiyle Nil Deltası’ndaki verimli toprakları tehdit altında olan Mısır’ı fazlaca yakından ilgilendirmektedir.
Peki, gezegen üstündeki çatışma bağlamında, Alaa Abdel Fattah isminde açlık grevindeki bir siyasi eylemcinin mukadderatının ne ehemmiyeti var?
Mısır Dışişleri Bakanı’nın açıklaması, bir yandan dünya gezegeninin varoluşu ve başka yandan bizim bir kişinin yazgısıyla ilgilenmemiz içinde bir istikrar kurmak değil. Daha çok, Mısır rejiminin iklim değişikliği başlığı altında güçlü ülkelerden almayı umduğu para ve ekonomik takviye fikrine odaklanma isteği ile Mısır rejimiyle Mısır vatandaşı içindeki krizden uzaklaşma istikrarıdır. Sonuçta Alaa Abdel Fattah, Mısır’da on binlerce siyasi mahkûm açısından bir semboldür.
Arap rejimleri her vakit için “egemen rejimin beden bulmuş hali olarak vatan fikrini” alana sürerler ve bunu kullanırlar. Öbür yandan ise vatanın her şeydilk evvel vatandaşlar olduğunu görmezden gelirler.” (Londra Merkezli Kuds El Arabi Gazetesi / Başyazı )